Onbekende
Technologie
De onbekende
technologieën zijn echter niet noodzakelijk voor het creëren van een geldloze
maatschappij. Een openbaar massaal 'eerste' herontmoeting’ van aardbewoners met
ruimtevaarders is ook geen voorwaarde waar de GVS niet zonder kan. Met bekende
technologieën kan iedereen op aarde bediend worden van het eenvoudig en
doelmatig bouwen van huizen en gebouwen die de levensduur van veel gebouwen uit
de 20e eeuw ruim overstijgen. Duurzaamheid, in de zin dat producten voor een
zeer lange levensduur worden gebouwd, in ieder geval de langer dan een gemiddeld
mensenleven duurt, kan met technologie worden bereikt die zonder veel gebruik
van arbeidskrachten wordt geproduceerd. Hierdoor ontstaat een grote vrijheid van
leven die mensen het beste kunnen invullen door veel te leren, te reizen en
recreatief te ontspannen door het uiten van allerlei artistieke activiteiten.
20-urige
werkweek
In
bovengeschetste maatschappij zal het toch nog nodig zijn dat mensen werken maar
men hoeft niet meer 40 uur per week te werken. De arbeidsweek kan bijvoorbeeld
gemakkelijk naar ergens tussen de 10 en 20 uur. Dan krijgen mensen ook meer tijd
om uit zichzelf werkzaamheden te verrichten die men graag wilt doen. Want wie
droomt er nu van een kantoorbaan achter een monitor? Mensen krijgen meer tijd om
te reizen. Het openbaar vervoer, dat onder het huidige kapitalistische regime
steeds duurder wordt kan veel beter gratis zijn. Dan heb je ook geen kaartjes
nodig, geen controleurs, geen controlepoortjes en geen kaartverkopers, of
verkoopmachines. Het scheelt veel werk en daardoor kunnen andere werkzaamheden
weer beter verdeeld worden.
Vrijheid
Volgens veel
politici en psychologen kunnen mensen een dergelijke vrijheid niet aan, men zal
zich te buiten gaan aan allerlei vormen van drank -en drugsgebruik. Dat is
totale onzin, het is een hopeloos argument om mensen geen vrijheid te gunnen.
Drank- en drugsgebruik komt erg vaak voor onder mensen die met vormen van stress
te maken hebben. Dokters bijvoorbeeld staan onder hoge werkdruk en gebruiken
relatief veel drugs, ook omdat ze er gratis bij kunnen komen in het ziekenhuis
of op de praktijk. Daarom vinden er ook zoveel medische missers plaats. Over het
algemeen drinken alcoholgebruikers na een 40-urige werkweek de werkstress weg in
een café of discotheek. Als deze werkstress wegvalt dan is het eerder
waarschijnlijk dat mensen 's weekends niet massaal uitgaan. Met kunstmatige
straatdrugs ligt het anders; die zijn op de markt omdat ze verboden zijn en er
hoge prijzen worden gevraagd. Handelaren willen gewoon snel geld verdienen. In
een maatschappij zonder geld zal de hoge prijs er niet zijn en de drugs helemaal
niet meer worden aangeboden.
Transitieperiode
De overgang
naar een samenleving zonder geld kan niet in één dag gebeuren. Misschien kan het
wel maar dan zullen er toch wat problemen ontstaan omdat het een vrij rigoureuze
stap is. Het is daarom beter om geleidelijk een overstap te maken zodat de
dingen waar je tegenaan loopt makkelijker opgelost kunnen worden. Een
transitieperiode kan net zolang duren als een land noodzakelijk acht.
Einde van de
Belasting
Een belangrijke maatregel het stapsgewijs verlagen van de
belastingen, met als doel dat de belastingen verdwijnen. Momenteel gaat in
Nederland 30% tot 50% van het inkomen naar de schatkist. Maar ook de producten
die je koopt daar wordt of 5% of 19% belasting op geheven. We kennen ook nog
waterschapsbelasting, onroerend goedbelasting en accijnzen op benzine, alcohol
en tabak. Omdat het niet de bedoeling is dat enig lid van een maatschappij
nadeel ervaart door de overgangsmaatregelen zal er toch genoeg geld naar de
schatkist van een land moeten stromen, totdat het geld als betaalmiddel is
afgeschaft. Een manier om te voorkomen dat er mensen zijn die tekort ervaren aan
eten, diensten of goederen is om een tijdelijke overgangsmaatschappij te creëren
waarin het mogelijk is om zowel zonder geld te leven als met geld. Er wordt dan
een monsterverbond gecreëerd tussen het kapitalistische systeem en het geldloze
systeem. Deze leven tijdelijk naast elkaar waarbij het ene kapitalistische
systeem steeds kleiner wordt en het geldloze systeem steeds groter wordt. In het
boek Johannes staat: hij zal wassen en ik zal kleiner worden. Het wassen heeft
betrekking op het goddelijke deel van de mens, dat steeds groter zal worden. De
ik is het aardse zelf. Deze transfiguratie die een mens kan ondergaan, is ook
mogelijk om als maatschappij te ondergaan.
Vakantie
In een
transitieperiode zou het handig zijn als heel de wereld meedeed. Maar het kan
ook zijn dat slechts een deel van de wereld meedoet. Mensen kunnen dan heel
goedkoop op vakantie gaan naar een transitieland. Dat is niet helemaal de
bedoeling want dan wordt er onevenredig veel van de bevolking van een
transitieland gevraagd. Daarom moet er een maatregel komen op sterke verhoging
van de toeristenbelasting. Ook wanneer een land al helemaal is overgestapt op
een samenleving zonder geld moeten toeristen natuurlijk de kans krijgen dit land
te bezoeken. Dan moet de toerist ook een hoge belasting betalen zodat het
zonder-geld-land niet wordt overspoeld met mensen uit de kapitalistische landen.
Openbaar
Vervoer
Een relatief
eenvoudige transitiemaatregel is het gratis maken van het openbaar vervoer. In
sommige steden in de wereld rijden trams zonder machinist. Dat moet voortaan
standaard worden in het openbaar vervoer. De machinist doet erg eenvoudig werk
wat tegenwoordig makkelijk door computers kan worden gedaan. Dat scheelt weer
mensenwerk en bovendien is het goedkoper. Dat laatste klinkt wat raar, we willen
immers naar een samenleving zonder geld, maar in een transitieperiode moet je
hiermee ook rekening houden. Uiteindelijk levert het voor een maatschappij
voordeel op als werk wordt overgenomen door machines omdat mensen dan meer rust
en welzijn ervaren. De huidige stand van techniek is al goed genoeg maar we
moeten er rekening mee houden dat de wetenschap en de technologie
voortschrijden. Treinen, trams en metro's moeten voor iedereen gratis
toegankelijk zijn, behalve voor toeristen. Om een ingewikkeld controlesysteem te
vermijden is het het handigst om de toerist zodra hij of zij een land ingaat een
standaardbedrag te laten betalen zodat hij tijdelijk ook van alle voorzieningen
gebruik kan maken.
Herintroductie eetbare gewassen
Een andere
simpele transitiemaatregel is het overal planten van eetbare planten en bomen.
In principe hoeven er geen bomen gekapt te worden, maar als er nieuwe worden
geplaatst dan moet dat een fruitboom of notenboom zijn. Deze kunnen overal in de
straat worden neergezet waar nu allerlei bomen groeien met oneetbare vruchten.
Er kunnen ook allerlei hagen worden geplaatst in de stad van bessenstruiken.
Veel mensen hebben in 2010 als bezwaar tegen het eten van in de stad geteelde
vruchten dat er auto's rijden met vieze uitlaatgassen. Het is mij onbekend of
deze daadwerkelijk het fruit op bomen binnenkomen want ook gewonen
landbouwgewassen worden regelmatig langs snelwegen geteeld of onder de rook van
industrieën. Toch is het een begrijpelijk bezwaar en is de benzineauto na 100
jaar sowieso een achterhaalde techniek. In een transitieperiode moet de
samenleving massaal overstappen op schone motoren. Nu zijn elektromotoren een
goede oplossing, maar het kan zijn dat andere motoren nog beter werken. De
magneetmotor is in dit opzicht een veelbelovende uitvinding en wordt op dit
moment uitvoerig getest in onder meer Australië. De motor op water is ook een
goed alternatief.
Elektromotoren
Elektromotoren
zijn niet alleen schoner voor het milieu maar zijn tegelijkertijd ook een
transitiemaatregel. De windmolens op de Noordzee brengen zoveel energie op dat
er 's nachts te weinig accucapaciteit is. In 2009 en 2010 werd er dus veel
elektriciteit uit windenergie 'weggegooid'. Wanneer mensen hun elektro-auto aan
het stopcontact hebben hangen dan wordt de energie die anders nutteloos werd
opgewekt toch nog opgeslagen. Elektro-auto's kunnen vrij eenvoudig met
zonnepanelen worden bekleed waardoor ze gedeeltelijk zelfvoorzienend worden.
Wanneer iemand zijn auto maar een paar keer per week gebruikt dan zal de
zonne-elektro-auto 100% zelfvoorzienend in energie kunnen zijn. Dan worden
nieuwe innovaties op een zinvolle manier gebruikt. De olie kan voortaan in de
grond blijven. We hoeven ook geen meelij te hebben met oliebedrijven die
failliet gaan want deze bedrijven hebben op schandalige manier schone
energieontwikkelingen tegen gehouden. Van Shell is bijvoorbeeld algemeen bekend
dat ze patenten van motoren op water en zonnepanelen opkocht, om ze vervolgens
van de markt te houden ter bescherming van hun olie-imperium. De Nederlandse
regering heeft altijd aan de zijde van Shell gestaan. Shell levert zelfs
regelmatig politici aan Den Haag zoals Bolkestein en Bos. Zo werden altijd de
belangen van Shell verder behartigd door de politici.
Patentenverbod
Een andere
transitiemaatregel is het verbieden van patenten. Alle kennis is vrij en moet
vrij toepasbaar zijn voor iedereen. Het scheelt de staat weer allerlei dure
rechtsgangen en een hoop onnodig werk dat slechts bedrijfsbelangen dient. We
moeten af van het feit dat kennis als machtsfactor wordt gezien en we moeten
zorgen dat kennis in handen van mensen komt en niet in handen van bedrijven of
instituten. Bedrijfsgeheimen mogen niet meer bestaan. Iedereen moet desgewenst
vrijelijk toegang krijgen tot alle wetenschappelijke onderzoeken die er tot nu
toe zijn gedaan. In een kapitalistische samenleving is het ondenkbaar dat alle
belangrijke kennis gedeeld wordt omdat dan het winstbejag van een bedrijf in het
geding komt. Dit is een grote verwerpelijkheid van de huidige maatschappij.
Gratis
gezondheidszorg
In sommige
landen zoals Noorwegen kent men gratis gezondheidszorg. Dat moet in elk
transitieland ingevoerd worden. Het is eigenlijk een vreemde gedachte dat een
overheid het goedkeurt om de gezondheid van mensen tot winstobject te maken.
Farmaceutische bedrijven hebben slechts medicijnen met bijwerkingen gemaakt met
het zeer slechte oogmerk om nog meer zieke mensen te kweken. Misschien zullen
deze bedrijven dat nooit toegeven, maar dat is van ondergeschikt belang. Als er
daadwerkelijk goede farmaceutische bedrijven waren dan hadden ze allang een
oplossing gevonden om bijwerkingen uit te bannen. Dat er niet één enkel medicijn
is geproduceerd zonder bijwerking zegt natuurlijk al genoeg over de malafide
aard van deze bedrijfstak. Daarom moet er snel onderzoek komen naar medicijnen
zonder bijwerkingen. Aangezien homeopathische medicijnen geen bijwerkingen
hebben moeten bedrijven die deze maken de recepten van alle farmaceutische
medicijnen krijgen en onderzoeken hoe deze te produceren zonder bijwerking. Vaak
zal blijken dat het ontdoen van een medicijn van een aantal gifstoffen voldoende
is om het aantal bijwerkingen van een medicijn tot nul te reduceren.
Gratis
onderwijs
Gratis
onderwijs is een andere relatief simpele maatregel en geldt al in veel landen
als het gaat om de basisschool. Momenteel zijn universiteiten wereldwijd nog erg
duur. Daar moet een eind aan komen. Bovendien moet het onderwijs zelf weer terug
naar het niveau van twee eeuwen terug. Studenten moeten de gelegenheid krijgen
om meerdere studies af te ronden. Allerlei non-studies zoals musicologie,
bedrijfskunde, psychologie en milieukunde moeten per direct worden afgeschaft.
Deze studies vallen allemaal onder andere studies. Het heeft geen zin gehad om
van deelterreinen een universitaire faculteit te maken. Het specialiseren in een
bepaald onderwerp heeft enkel zin als het geheel ook beschouwd kan worden. De
huidige studenten hebben slechts fragmentarische kennis opgedaan en ontberen het
inzicht in veel belangrijke zaken. Universiteiten leiden anno 2010 slechts
mensen op om gedisciplineerd de woorden van hun hoogleraren te herkauwen. Er
kunnen tijdens een transitieperiode uiteraard wel wetenschappelijke onderzoeken
naar deelterreinen worden gedaan die onder een overkoepelende faculteit vallen.
Universiteiten doen er goed aan maatschappelijk relevante onderzoeken te doen
die de invoering van een geldloze maatschappij eenvoudiger maken.
Gratis
energie
Gratis energie
is een belangrijke transitiemaatregel. In Nederland staan langs alle wegen
lantaarnpalen en niets is makkelijker dan deze multifunctioneel in te richten
door zonnepanelen erop te bevestigen. Ook aan viaducten, wegwijzers langs de
snelweg, stoplichten en geluidsschermen kunnen zonnepanelen worden geplaatst.
Langs het spoor staan ook vele palen die de treinen van elektriciteit voorzien.
Met een relatief simpele aanpassing kan hier een zonnepaneel op worden gezet.
Misschien is het raadzaam om het spoor in zijn geheel te overdekken met
zonnepanelen. Stations maar ook allerlei overheidsgebouwen kunnen bepaneeld
worden zodat de oppervlakte maximaal benut wordt. Daarnaast is het extra
efficiënt om bestaande elektriciteitslijnen te gebruiken. Aangezien bij het
transport van elektriciteit altijd wat verloren gaat is het van belang de
elektriciteitopwekkende apparaten te verspreiden over een land. Overal waar het
de natuur en het welzijn van de mensen niet schaadt kan elektriciteit worden
opgewekt.
Arbeidstijd
Het verkorten
van de werkweek is een transitiemaatregel die voorkomt dat er werklozen zijn.
Het is de bedoeling dat in een transitieland niemand werkloos is maar iedereen
tussen de 10 en 20 uur werkt. Er is altijd werk voor iedereen, al was het maar
vruchten plukken, gewassen telen of op andere manier het land bewerken. 40 uur
werken, zoals in een kapitalistische maatschappij vaak gewoon is, is te lang
voor een mens om te kunnen genieten van het leven. Het is ook zo dat er gewoon
geen werk genoeg is om iedereen 40 uur te laten werken. We moeten als
maatschappij ernaar toe dat zoveel als mogelijk apparaten en computers het werk
overnemen van mensen.
Mensen zullen van nature niet stil zitten en allerlei werkzaamheden zelf
opstarten.
Handel met
kapitalistische landen
We moeten wel
bedenken dat als niet de hele wereld meedoet er altijd landen zijn waar geld
nodig is. Om daar naartoe te kunnen gaan moet er dan buiten het transitieland
werk worden gevonden. Toch hoeft dat niet eens per se zo te zijn. Het kan zelfs
gebeuren dat een land zoveel van iets produceert dat het kan exporteren naar een
land waar geld nog gebruikelijk is. Het land zonder geld kan op deze manier toch
nog inkomsten genereren waardoor een soort spaarpot ontstaat. Men kan de toerist
van een land zonder geld dan een soort beurs meegeven zodat het kapitalistische
land kan worden bezocht.
import en
export
Er zijn
voorbeelden te over van te exporteren producten. Andere landen die er ook voor
gekozen hebben om zonder geld te leven kunnen ruilen met elkaar. Zo kunnen
mensen in Nederland en andere landen waar een gematigd klimaat is tropische
vruchten ruilen met andere goederen die geproduceerd worden in de gematigde
klimaatlanden. Het vervoer zal per schip of vliegtuig moeten blijven gebeuren.
Maar de technologische ontwikkelingen kunnen ervoor zorgen dat er ook andere
vervoersmiddelen gaan bestaan, of dat vliegtuig en schip zo efficiënt zich
voortbewegen dat het zonder veel arbeidsintensiviteit kan gebeuren. Overigens is
het im -en exporteren van goederen niet echt noodzakelijk omdat er fabrieken
kunnen bestaan waar allerlei goederen zonder dat er veel mankracht aan te pas
komt van de lopende band kunnen rollen.
Hennep
Deze fabrieken
kunnen allerlei plaatselijke grondstoffen gebruiken. Als voorbeeld geef ik
hennep waar veel verschillende basisstoffen van gemaakt kan worden, bijvoorbeeld
plastic, papier, karton, doeken, touw en olie. Deze plant groeit overal ter
wereld op zeer schaarse bodem. Natuurlijk zal er nog veel research moeten worden
gedaan naar producten die met hennep gemaakt worden omdat voor de meeste
producten we gewend zijn aardolie als grondstof te gebruiken. Daar ligt een
mooie taak voor de universiteiten die zich onder het kapitalistische juk erg
vaak hun oren hebben laten hangen naar de multinationals. Dat kunnen de
universitaire wetenschappers weer goed maken door zich in te zetten voor een
daadwerkelijk duurzame maatschappij.
Duurzaam
Duurzaamheid is
een woord dat door PR-medewerkers en marketeers is gekaapt en gebruikt is om in
alle opzichten smerige fabricagemethoden van nationale en internationale
bedrijven te verdoezelen. Het woord tijd dat mensen gaan begrijpen dat duurzame
goederen minstens 100 jaar dienen mee te gaan. Een duurzame productiemethode
betekent dat het milieu eerder schoner dan vuiler wordt na de productie van
artikelen. Wie een boom wilt omkappen moet eerst 50 bomen planten en dan 50 jaar
wachten. Een bos is namelijk meer dan alleen bomen, er groeien ook andere
planten, mossen, struiken en grassoorten. Tussen de bruikbare bomen van een bos
zitten veel onbruikbare bomen. Slechts één boom herplanten helpt niet. Aangezien
we willen dat de weinige oerbossen die er op aarde zijn daar blijven, moeten we
massaal bomen planten om de houtproductie in de toekomst veilig te stellen.
Aangezien het planten van bomen ook zorgt voor vruchtbare grond kan bosbouw -en
akkerbouw hand in hand gaan. Door bijvoorbeeld nu woestijnen te beplanten en te
irrigeren zorg je ervoor dat de wereldbevolking over een aantal jaar nieuwe
vruchtbare grond heeft zodat er geen schaarste ontstaat. Bovendien moeten we dit
doen in combinatie met nieuwe methoden die ontwikkeld moet worden door
wetenschappers om nog efficiënter de aardbol in te richten. De woestijnen van de
aarde zijn een belangrijke kans om gewassen te planten maar ook steden en dorpen
kunnen efficiënter worden ingericht zodat het transport van voedsel minder
wordt.
Privébezit
In een land
zonder geld is het mogelijk om privébezit te hebben. Iedereen heeft een eigen
woonplek en een eigen vervoermiddel. Natuurlijk kunnen er spullen gedeeld
worden. Het is zelfs wellicht noodzakelijk om een bankrekening te hebben,
helemaal als niet heel de wereld geldvrij is, dan kun je met dat geld gewoon op
vakantie in een kapitalistisch land. Een land zonder geld betekent dat we geen
huur meer betalen, geen geld aan eten uitgeven, en alle beschikbare
gebruiksvoorwerpen van een land gratis zijn. Als een geldvrij land producten
exporteert naar een ander land kan er voor gekozen worden om het verdiende
geldbedrag gelijkelijk over iedereen te verdelen. Zo kunnen mensen in een
geldvrij land sparen om naar een kapitalistisch land op bezoek te gaan. Het geld
wat toeristen moeten betalen voordat ze een geldloos land in mogen kan op
dezelfde manier worden verdeeld.
Staatskas
Het is evenwel
handig om een soort staatskas er op na te houden voor geldzaken die het
landsbelang betreffen. Als een geldloos niet in staat is om vliegtuigen te
produceren en de wetenschap heeft nog geen andere vergelijkbare adequate
vervoersmiddelen uitgevonden dan kunnen zulke goederen uit de staatskas worden
betaalt. Het is dus niet de bedoeling dat een geldloos land zichzelf onthoudt
van alle gemakken en luxe die een kapitalistisch land kent. Ze moeten alleen in
een andere vorm worden gegoten. Het is bijvoorbeeld heel goed mogelijk dat
elektromotoren vliegtuigen zullen gaan aandrijven. In 2010 vliegt de zilveren
gevleugelde kist nog altijd met techniek van een halve eeuw daarvoor. Het moet
mogelijk zijn daar verandering in te brengen die de luchtvloot duurzamer en
efficiënter maakt dan de huidige lawaaiige en brandstofslurpende straalmotor.
Daar ligt een mooie taak voor de wetenschap.
Bedrijvigheid
In principe kan
elk bedrijf in een land zonder geld blijven bestaan mits het zich aanpast aan de
nieuwe omstandigheden. Zelfs Shell en Unilever kunnen hun producten blijven
fabriceren. Uiteindelijk doel van een bedrijf moet zijn om met zo weinig
mogelijk brandstof je te verplaatsen. Shell heeft er in een kapitalistische
maatschappij baat bij dat de auto zich met zo veel mogelijk brandstof voort
beweegt. Wie de geschiedenis van de auto bestudeert kan zien dat auto's in 1909
1 op 9 reden. Dat doen veel auto's in 2009 ook. In 100 jaar is er dus geen
positieve ontwikkeling geweest in het brandstofverbruik van auto's.
Benzinemotoren gebruiken motorolie. Dat verkoopt Shell. Elektromotoren gebruiken
geen motorolie. Het is dus in het belang van Shell om elektromotoren van de weg
te houden. Zulke kapitalistische maar ook milieuvernietigende handelingen moeten
uitgebannen worden. Een bedrijf als Shell verliest zijn bestaansrecht in een
geldloze samenleving als het vasthoudt aan dergelijke kwaadaardige, criminele
praktijken. Als een bedrijf ophoudt te bestaan treurt daar geen mens om. Door de
criminaliteit van Shell sterven mensen eerder aangezien uitlaatgassen van auto's
giftig zijn. Het bedrijf kan zich met bloemetjes en vlinders afficheren maar het
blijft een bedrijf waar dodelijke gifmengers werken. Wanneer echter patenten
vrij zijn en iedereen alle technieken kan gebruiken zal Shell wel moeten
veranderen of ze houden vanzelf op te bestaan. Wat voor Shell geldt, geldt
uiteraard voor alle oliebedrijven en ook de autobedrijven die weigeren massaal
de elektromotor in te voeren.
Eigenaardig
kapitalisme
Een geldloos
land heeft wel fabrieken die op ingenieuze wijze zonder veel verspilling van
energie en grondstoffen allerlei producten maken. Het zal dan gaan om een aantal
basismodellen van producten. Een auto bijvoorbeeld wordt in enkele modellen
gemaakt. Dat betekent dat de arbeidsuren en grondstoffen die in de auto gaan
zitten zo laag mogelijk zijn. In een huidig kapitalistisch land waar slechts
enkele modellen auto's rondrijden, Indonesië, klaagt niemand daarover. Veel
mensen maken hun auto uniek door er allerlei kleuren aan toe te voegen of
stickers op te plakken. Mensen zijn erg creatief en maken andere toeters,
bevestigen allerlei producten in de auto zoals cd- en dvd-spelers, hangen
posters op in het interieur. Als resultaat heeft dit dat geen één auto hetzelfde
is en voor veel huishoudens het mogelijk is een auto te hebben ondanks dat het
inkomen van een Indonesiër vaak 10 maal zo laag is als het laagste inkomen in
Nederland. Zelfs de benzine is in Indonesië gesubsidieerd, terwijl in Nederland
de benzine met extra milieuheffingen, belastingen en accijnzen ruim 10 maal zo
duur is. Ik beweer hier niet dat Indonesië hiermee zijn bewoners beter bediend,
maar wel dat het in principe mogelijk is dat een land met weinig automodellen
toe kan en dat overheidssubsidie iedereen kan dienen. De prijs van benzine is in
Indonesië zo laag dat ze het bijna weg kunnen geven. Overigens is de prijs van
bier weer 10 keer zo duur in Indonesië als in Nederland. In sommige Indonesische
steden is er een alcoholverbod, maar dat betekent uiteraard dat de alcohol nog
wel te koop is, alleen iets duurder. Een krat bier kost dan voor een Indonesiër
een maandsalaris van een schoonmaker, wat ongeveer gelijk is aan een het laagst
mogelijke dagsalaris in Nederland. Dit als voorbeeld hoe het kapitalisme in elk
land weer andere eigenaardige vormen heeft aangenomen.
lage
lonenlanden en wereldolieconsumptie
Het verschil in
lonen betekent uiteraard dat veel kapitalistische bedrijven verhuizen naar de
zogenaamde lage lonenlanden. Hierdoor neemt de winst weliswaar toe, maar erg
efficiënt is het niet. De spullen worden ver weg van de landen geproduceerd waar
de spullen verkocht worden waardoor er erg veel extra energie en brandstof wordt
verbruikt om de producten te vervoeren. De scheepvaart kost veel meer olie dan
het totale autogebruik ter wereld. Omdat dit een goedkopere manier van
produceren is en de bedrijfswinst altijd voorop staat in een kapitalistische
democratie staan de politici deze energieverspillende praktijken van bedrijven
toe. In veel westerse landen wordt deze situatie op allerlei manieren versterkt.
Allereerst heerst het idee dat bedrijven die hun fabrieken verhuizen naar lage
lonenlanden slim bezig zijn. Er wordt ons voorgeschoteld dat dergelijke
bedrijven wel moeten verhuizen naar lage lonenlanden omdat anders een
faillissement op de loer ligt. De kostenreductie van bedrijven gaat boven het
feit dat energiegrondstoffen op ruimere schaal worden gebruikt waardoor iedereen
in het westen gedwongen is om een hogere gas -en elektriciteitsrekening en een
hogere benzineprijs te betalen omdat de vraag naar olie op de wereldmarkt stijgt
door de toegenomen transportbewegingen.
Energierekening
Als er meer
olie wordt gebruikt dan stijgt dus de vraag en aangezien het aanbod nauwelijks
vergroot kan worden en de voorraden slinken stijgt de prijs van brandstof
aanzienlijk, al gebeurt het op geleidelijke schaal. De verhuizing van bedrijven
naar lager lonenlanden is dus zowel goed voor hun kostenplaatje, als de omzet
van de olie-industrie. De rekening wordt door de mensen in het westen betaald
via de energierekeningen maar daar hoeven de bedrijven geen rekening mee te
houden. De politici die daar wel rekening mee hadden moeten houden hebben de
bedrijven geen strobreed in de weg gelegd. Dat hadden ze bijvoorbeeld kunnen
doen door te eisen dat goederen binnen een land moeten blijven en niet of in
mindere geëxporteerd of geïmporteerd mogen worden, als daar geen absolute
noodzaak voor is. Van veel tropische vruchten is bekend dat deze niet in koude
streken groeien dus voor deze producten is het wel logisch dat die worden
geïmporteerd. Maar kleding, schoenen, elektronische apparaten kunnen in principe
in ieder land geproduceerd worden. Het is dus een relatief eenvoudige politieke
keuze als mensen besluiten dat dergelijke goederen aan een im- en exportverbod
onderhevig zijn. Dit zou zoveel brandstofverbruik schelen op mondiaal niveau dat
we het energieprobleem voor een groot deel oplossen. Hiermee wordt ook een
belangrijk deel van het milieuprobleem opgelost. De aarde wordt schoner als
politici besluiten dat het maar eens afgelopen moet zijn met het vervoeren van
producten via vliegtuigen en sterk vervuilende containerschepen. De
internationale scheepvaart is vele malen vervuilender dan de totale autogebruik
op mondiaal niveau. Toch zijn politici wel bereid de auto met allerlei kleine
aanpassingen een piepklein beetje schoner te maken waardoor de auto voor de
bezitter weer een stuk duurder wordt, in plaats van veel intelligentere
oplossingen te zoeken die nadelig zijn voor bedrijven en industrieën.
This
Web Page Created with PageBreeze
Free Website
Builder